
Hoe kan ik de hardheid van H11-vormstaal aanpassen na het ontlaten?
2025-08-14 16:16
Het warmtebehandelingsproces voor H11-gereedschapsstaal bestaat uit drie kernfasen: gloeien, afschrikken en ontlaten, met specifieke parameters die hieronder worden beschreven:
I. Stroomschema van het warmtebehandelingsproces
Gloeiproces
Isotherme gloeibehandeling: Verwarm tot 880 °C, week en koel vervolgens af tot 750 °C voor isotherme behandeling. Koel ten slotte in de oven af tot ≤ 550 °C alvorens af te koelen in de lucht. Hardheid na gloeien ≤ 230 HBW.
Zacht gloeien: Houd de temperatuur aan op 750–800℃, gevolgd door langzame afkoeling in de oven. Dit is geschikt om de hardheid te verminderen en zo het bewerken te vergemakkelijken.
Blusproces
Voorverwarmen: Twee-fase voorverwarmen (600–650℃ + 830–850℃), elk gedurende 2 uur aangehouden om thermische stress te minimaliseren.
Verwarming en koeling:
Blustemperatuur: 1000–1050℃ (meestal 1020–1030℃);
Koelmethode: Oliekoeling of onderbroken afkoeling bij 500-550 °C. Verwijder tijdens het afkoelen van de olie de onderdelen zodra er rook verschijnt, maar vóór de ontsteking;
Hardheid na quench: 54–57 HRC.
Temperproces
Temperatuurbereik: 530–650℃ (conventioneel 530–600℃), met ≥2 tempercycli, waarbij elke cyclus ≥2 uur duurt;
Prestatieaanpassing:
Ontlaten bij 530–560℃: Hardheid 50–54 HRC;
Ontlaten op 600℃: Verbetert de taaiheid (slagvastheid +31,8%) en plasticiteit (verkleining van het oppervlak +177,2%) aanzienlijk;
Secundaire verhardingspiek: bereikt maximale hardheid bij 500–550℃.
Ontlaatcycli: Verplichte ≥2 ontlaatcycli om de achtergebleven austeniet- en blusspanning volledig te elimineren.
Temperatuuruniformiteit: Grote mallen hebben langere weektijden nodig om een volledige transformatie van de kern te garanderen.
Taaiheid-geoptimaliseerd proces: Dubbel temperen bij 600℃ (2,5 uur weken) verbetert zowel de sterkte (treksterkte +14,1%) als de taaiheid.
Spanningsverlichting: Houd na het bewerken het materiaal gedurende 1 uur op 650℃ en laat het daarna langzaam afkoelen om het risico op vervorming te verminderen.
Uniformiteit van de microstructuur: Gesmede materialen vereisen gespecialiseerde processen (bijv. gepatenteerde methoden) om de carbideverdeling te optimaliseren.
Gloeien 880℃→750℃ Ovenkoeling ≤550℃ ≤230 HBW
Blussing 1020–1030℃ Olie/Onderbroken 54–57 HRC
1e temp. 540–600℃ Luchtkoeling 50–54 HRC
2e Temp. 540–600℃ Luchtgekoeld Restspanningseliminatie
Let op: Voor onderdelen in de lucht- en ruimtevaart (bijvoorbeeld landingsgestellen) die een hoge slagvastheid vereisen, wordt dubbel temperen bij 600℃ aanbevolen.
I. Stroomschema van het warmtebehandelingsproces
Gloeiproces
Isotherme gloeibehandeling: Verwarm tot 880 °C, week en koel vervolgens af tot 750 °C voor isotherme behandeling. Koel ten slotte in de oven af tot ≤ 550 °C alvorens af te koelen in de lucht. Hardheid na gloeien ≤ 230 HBW.
Zacht gloeien: Houd de temperatuur aan op 750–800℃, gevolgd door langzame afkoeling in de oven. Dit is geschikt om de hardheid te verminderen en zo het bewerken te vergemakkelijken.
Blusproces
Voorverwarmen: Twee-fase voorverwarmen (600–650℃ + 830–850℃), elk gedurende 2 uur aangehouden om thermische stress te minimaliseren.
Verwarming en koeling:
Blustemperatuur: 1000–1050℃ (meestal 1020–1030℃);
Koelmethode: Oliekoeling of onderbroken afkoeling bij 500-550 °C. Verwijder tijdens het afkoelen van de olie de onderdelen zodra er rook verschijnt, maar vóór de ontsteking;
Hardheid na quench: 54–57 HRC.
Temperproces
Temperatuurbereik: 530–650℃ (conventioneel 530–600℃), met ≥2 tempercycli, waarbij elke cyclus ≥2 uur duurt;
Prestatieaanpassing:
Ontlaten bij 530–560℃: Hardheid 50–54 HRC;
Ontlaten op 600℃: Verbetert de taaiheid (slagvastheid +31,8%) en plasticiteit (verkleining van het oppervlak +177,2%) aanzienlijk;
Secundaire verhardingspiek: bereikt maximale hardheid bij 500–550℃.
II. Kritische controlepunten
Koelsnelheid: Oliekoeling vereist een nauwkeurige timing om scheuren of ongelijkmatige hardheid te voorkomen; luchtkoeling is geschikter voor grote mallen om vervorming tot een minimum te beperken.Ontlaatcycli: Verplichte ≥2 ontlaatcycli om de achtergebleven austeniet- en blusspanning volledig te elimineren.
Temperatuuruniformiteit: Grote mallen hebben langere weektijden nodig om een volledige transformatie van de kern te garanderen.
III. Prestatieverbeteringstechnieken
Nitreren: Gasnitreren bij 525℃ verhoogt de oppervlaktehardheid tot 1250 HV, waardoor de slijtvastheid verbetert.Taaiheid-geoptimaliseerd proces: Dubbel temperen bij 600℃ (2,5 uur weken) verbetert zowel de sterkte (treksterkte +14,1%) als de taaiheid.
IV. Belangrijkste voorzorgsmaatregelen
Voorkom dat de korrel grover wordt: de afschriktemperatuur mag niet hoger zijn dan 1050℃ om te voorkomen dat de taaiheid door korrelgroei afneemt.Spanningsverlichting: Houd na het bewerken het materiaal gedurende 1 uur op 650℃ en laat het daarna langzaam afkoelen om het risico op vervorming te verminderen.
Uniformiteit van de microstructuur: Gesmede materialen vereisen gespecialiseerde processen (bijv. gepatenteerde methoden) om de carbideverdeling te optimaliseren.
Snelle referentieparametertabel
Fase Temperatuurbereik Koelmethode Doel Hardheid/PrestatiesGloeien 880℃→750℃ Ovenkoeling ≤550℃ ≤230 HBW
Blussing 1020–1030℃ Olie/Onderbroken 54–57 HRC
1e temp. 540–600℃ Luchtkoeling 50–54 HRC
2e Temp. 540–600℃ Luchtgekoeld Restspanningseliminatie
Let op: Voor onderdelen in de lucht- en ruimtevaart (bijvoorbeeld landingsgestellen) die een hoge slagvastheid vereisen, wordt dubbel temperen bij 600℃ aanbevolen.
Ontvang de laatste prijs? We reageren zo snel mogelijk (binnen 12 uur)